Poniższy poradnik przedstawia spis, którym znajdują się polecenia Linux. Są to podstawowe komendy, które powinieneś poznać, zanim zaczniesz korzystać z systemów opartych na jądrze Linux. Oczywiście wpisujemy je w terminalu, który możemy po prostu wyszukać. Jeśli pracujemy na systemie bez GUI (interfejsu graficznego) to jesteśmy skazani tylko na wpisywanie poleceń do konsoli.
Polecenia Linux
- pwd — wyświetla nazwę bieżącego katalogu.
- cd — umożliwia zmianę bieżącego katalogu.
- cd .. — przechodzi do katalogu wyżej (nadrzędnego),
- cd / — przenosi do głównego katalogu,
- cd ~ — do katalogu domowego,
- cd /ścieżka_do_katalogu — do katalogu określonego w ścieżce.
- ls — wyświetla listę plików i katalogów; dostępne są m.in. przełączniki:
- -l — wyświetla dokładne informacje o plikach i katalogach,
- -a — wyświetla ukryte pliki i dowiązania.
- ps — wyświetla informacje o uruchomionych procesach; dostępne są m.in. przełączniki:
- -u — wyświetla dane z podziałem na użytkowników,
- -a — wyświetla wszystkie procesy,
- -x — wyświetla procesy programów niezwiązanych z żadnym użytkownikiem, tzw. demonów.
- who — wyświetla nazwy użytkowników zalogowanych do systemu, nazwy wirtualnych konsol, na których pracują, oraz datę i godzinę logowania do systemu.
- history — wyświetla listę poleceń bash użytych przez zalogowanego użytkownika.
- !n — uruchamia polecenie o numerze n (numer wyświetla history).
- set — wyświetla listę zmiennych środowiskowych.
- free — wyświetla informacje o wykorzystaniu pamięci w systemie.
- su lub sudo — umożliwia przełączanie użytkowników, np. su nazwa_
użytkownika (podanie samego su przełączy na logowanie użytkownika root). - touch — zmienia czas modyfikacji pliku; jeśli plik nie istnieje, tworzy go.
- mkdir — tworzy katalog.
- rmdir — usuwa katalog.
- rm — usuwa plik.
- mv — przenosi plik.
- cp — kopiuje plik.
- find — wyszukuje pliki. Ma dużo różnych opcji, argumentów i parametrów związanych z wyszukiwaniem.
- tar — archiwizuje pliki. Jest często używanym narzędziem do wykonywania backupu (kopii bezpieczeństwa) danych. Zarchiwizowane pliki mają rozszerzenie .tar. Gdy są dodatkowo skompresowane (zwykle poleceniem gzip), rozszerzenie pliku ma postać tar.gz lub tgz.
Polecenia chown, chmod oraz useradd przedstawione są w osobnych poradnikach.
